بررسی عملکرد پروتئین‌های ترمیم‌کننده عدم تطابق ژنی در پولیپ‌های اسپورادیک کولورکتال

سابقه و هدف: بیشتر سرطانهای کولون از پولیپ‌های خوش‌خیم منشاء می‌گیرند. با پیشرفت آهسته و مرحله به مرحله بافت‌شناسی پولیپ‌های آدنوماتوز و آدنوم serrated به آدنوکارسینوم و سرطان بدخیم تبدیل می‌شوند. تغییرات ژنتیکی و اپی‌ژنتیک با مراحل خاصی از پیشرفت پولیپ به آدنوکارسینوم و نیز تغییرات بافت‌شناسی در سرطان کولون ارتباط دارد. در این مطالعه، با استفاده از رنگ‌آمیزی immunohistochemistry (IHC) در پولیپ‌های اسپورادیک کولون وضعیت عملکردی پروتئین‌های MLH1، MSH2، MSH6 و PMS2 بررسی شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی کلیه بیماران مبتلا به پولیپ اسپورادیک کولورکتال که در فاصله سالهای 1382 تا 1388 در بخش بیماریهای دستگاه گوارش و کبد بیمارستان طالقانی تهران تحت پولیپکتومی قرار گرفته‌اند، بررسی شده‌اند. یافته‌ها: IHC برای MLH1، MSH2، MSH6 و PMS2 به ترتیب در 8/6%، 5/4%، 3% و 8/4% موارد غیرطبیعی بود. در تمام موارد PMS2 غیرطبیعی، MLH1 نیز غیرطبیعی و در تمام موارد MSH6 غیرطبیعی، MSH2 نیز غیرطبیعی بود (001/0p<). بین نتایج IHC با جنس، درجه دیسپلازی، نوع پولیپ آدنوماتوز و تهاجم ارتباط آماری معنی‌داری وجود نداشت. اما بین نتایج IHC با محل پولیپ و سن بیماران ارتباط آماری معنی‌دار وجود داشت و نیز بین پولیپ‌های آدنوماتوز و آدنوم serrated از نظر نتیجه ایمونوراکتیویتی برای MLH1 و PMS2 اختلاف آماری معنی‌دار وجود داشت (05/0p<). نتیجه‌گیری: توصیه می‌شود رنگ‌آمیزی IHC تنها در پولیپ‌های آدنوم serrated بخصوص در سمت چپ کولون صورت پذیرد و در سایر موارد بخصوص در سمت راست کولون، انجام این آزمون در مدیریت بیماران احتمالاً کمک‌کننده نخواهد بود.